Οι πηκτίνες είναι ένας τύπος διαιτητικών ινών που βρίσκονται σε διάφορα φρούτα και λαχανικά.Image Credit:Alter_photo/iStock/GettyImages
Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για τα Μικροθρεπτικά συστατικά του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον, οι πηκτίνες είναι ένας τύπος διαιτητικών ινών που βρίσκεται σε μια ποικιλία φρούτων και λαχανικών. Η πηκτίνη αποτελεί την πλειονότητα των φυτικών ινών στα εσπεριδοειδή.
Τι είναι η πηκτίνη;
Οι παχύρευστες ίνες, όπως η πηκτίνη, έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης, δεσμεύοντάς την στον πεπτικό σωλήνα, όπως έδειξε μελέτη του Νοεμβρίου 2018 στο American Journal of Clinical Nutrition. Η φυσική πηκτίνη δεν μπορεί να αφομοιωθεί, οπότε πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου να γίνει εύπεπτη.
Επειδή η πηκτίνη αναμιγνύεται με το νερό για να σχηματίσει ένα πήκτωμα, διογκώνεται για να γεμίσει το στομάχι και επιβραδύνει τη διαδικασία γαστρικής κένωσης. Αυτό μπορεί να διευκολύνει την απώλεια βάρους, επειδή αισθάνεστε πιο χορτάτοι για περισσότερο χρόνο.
Σύμφωνα με μια μελέτη του Φεβρουαρίου 2015 που δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine, το να στοχεύετε στην κατανάλωση 30 γραμμαρίων φυτικών ινών κάθε μέρα μπορεί να σας βοηθήσει να χάσετε βάρος, να βελτιώσετε την ανταπόκριση του οργανισμού στην ινσουλίνη και να μειώσετε την αρτηριακή σας πίεση τόσο αποτελεσματικά όσο το να ακολουθείτε τα πολλαπλά συστατικά των κατευθυντήριων γραμμών διατροφής και τρόπου ζωής της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Η Mayo Clinic αναφέρει ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες συνοδεύεται και από πολλά άλλα οφέλη. Εκτός από τα οφέλη της απώλειας βάρους και της μείωσης της χοληστερόλης, θα δείτε επίσης ομαλοποιημένες κινήσεις του εντέρου, μαζί με τη διατήρηση της υγείας του εντέρου και τον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Οι ημερήσιες απαιτήσεις σε φυτικές ίνες ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το φύλο και οι πηγές ολικής αλέσεως είναι καλύτερες από τη χρήση συμπληρωμάτων ή εμπλουτισμένων τροφίμων.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2018 στο Molecules δείχνει ότι η πηκτίνη θεωρείται πρεβιοτική διαιτητική ίνα. Καταδεικνύει επίσης τις δυνατότητες για μια ευρεία ποικιλία θεραπευτικών χρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των αντικαρκινικών, της ικανότητας δέσμευσης βαρέων μετάλλων και των εφαρμογών κατά της παχυσαρκίας.
Η πηκτίνη διατίθεται τόσο σε υγρή όσο και σε σκόνη για χρήση σε συνταγές. Αποτελεί κύριο συστατικό για να φτιάξετε τις δικές σας μαρμελάδες και ζελέδες. Η πηκτίνη απαιτεί οξύ και ζάχαρη για να ζελατινοποιηθεί σωστά, επειδή το οξύ βοηθά στην εξαγωγή της πηκτίνης από τα φρούτα. Η προσθήκη ζάχαρης ενισχύει τη δύναμη του πηκτώματος, τραβώντας το νερό μακριά από την πηκτίνη.
Για να διατηρηθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ οξέος, ζάχαρης και πηκτίνης, τα φρούτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη συχνά συνδυάζονται με φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη. Αν φτιάξετε μαρμελάδα ή ζελέ με φρούτα που δεν είναι από τη φύση τους αρκετά πικρά, οι συνταγές απαιτούν γενικά την προσθήκη χυμού λεμονιού.
Τρόφιμα με πηκτίνη
Οι πηκτίνες είναι ένας τύπος διαιτητικών ινών που βρίσκονται σε διάφορα φρούτα και λαχανικά.Image Credit:Alter_photo/iStock/GettyImages
Σύμφωνα με το Κέντρο Πληροφόρησης για τα Μικροθρεπτικά συστατικά του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Όρεγκον, οι πηκτίνες είναι ένας τύπος διαιτητικών ινών που βρίσκεται σε μια ποικιλία φρούτων και λαχανικών. Η πηκτίνη αποτελεί την πλειονότητα των φυτικών ινών στα εσπεριδοειδή.
Τι είναι η πηκτίνη;
Οι παχύρευστες ίνες, όπως η πηκτίνη, έχει αποδειχθεί ότι συμβάλλουν στη μείωση της χοληστερόλης, δεσμεύοντάς την στον πεπτικό σωλήνα, όπως έδειξε μελέτη του Νοεμβρίου 2018 στο American Journal of Clinical Nutrition. Η φυσική πηκτίνη δεν μπορεί να αφομοιωθεί, οπότε πρέπει να τροποποιηθεί προκειμένου να γίνει εύπεπτη.
Επειδή η πηκτίνη αναμιγνύεται με το νερό για να σχηματίσει ένα πήκτωμα, διογκώνεται για να γεμίσει το στομάχι και επιβραδύνει τη διαδικασία γαστρικής κένωσης. Αυτό μπορεί να διευκολύνει την απώλεια βάρους, επειδή αισθάνεστε πιο χορτάτοι για περισσότερο χρόνο.
Σύμφωνα με μια μελέτη του Φεβρουαρίου 2015 που δημοσιεύθηκε στο Annals of Internal Medicine, το να στοχεύετε στην κατανάλωση 30 γραμμαρίων φυτικών ινών κάθε μέρα μπορεί να σας βοηθήσει να χάσετε βάρος, να βελτιώσετε την ανταπόκριση του οργανισμού στην ινσουλίνη και να μειώσετε την αρτηριακή σας πίεση τόσο αποτελεσματικά όσο το να ακολουθείτε τα πολλαπλά συστατικά των κατευθυντήριων γραμμών διατροφής και τρόπου ζωής της Αμερικανικής Καρδιολογικής Εταιρείας.
Η Mayo Clinic αναφέρει ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες συνοδεύεται και από πολλά άλλα οφέλη. Εκτός από τα οφέλη της απώλειας βάρους και της μείωσης της χοληστερόλης, θα δείτε επίσης ομαλοποιημένες κινήσεις του εντέρου, μαζί με τη διατήρηση της υγείας του εντέρου και τον καλύτερο έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Οι ημερήσιες απαιτήσεις σε φυτικές ίνες ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το φύλο και οι πηγές ολικής αλέσεως είναι καλύτερες από τη χρήση συμπληρωμάτων ή εμπλουτισμένων τροφίμων.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2018 στο Molecules δείχνει ότι η πηκτίνη θεωρείται πρεβιοτική διαιτητική ίνα. Καταδεικνύει επίσης τις δυνατότητες για μια ευρεία ποικιλία θεραπευτικών χρήσεων, συμπεριλαμβανομένων των αντικαρκινικών, της ικανότητας δέσμευσης βαρέων μετάλλων και των εφαρμογών κατά της παχυσαρκίας.
Η πηκτίνη διατίθεται τόσο σε υγρή όσο και σε σκόνη για χρήση σε συνταγές. Αποτελεί κύριο συστατικό για να φτιάξετε τις δικές σας μαρμελάδες και ζελέδες. Η πηκτίνη απαιτεί οξύ και ζάχαρη για να ζελατινοποιηθεί σωστά, επειδή το οξύ βοηθά στην εξαγωγή της πηκτίνης από τα φρούτα. Η προσθήκη ζάχαρης ενισχύει τη δύναμη του πηκτώματος, τραβώντας το νερό μακριά από την πηκτίνη.
Για να διατηρηθεί η σωστή ισορροπία μεταξύ οξέος, ζάχαρης και πηκτίνης, τα φρούτα με χαμηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη συχνά συνδυάζονται με φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε πηκτίνη. Αν φτιάξετε μαρμελάδα ή ζελέ με φρούτα που δεν είναι από τη φύση τους αρκετά πικρά, οι συνταγές απαιτούν γενικά την προσθήκη χυμού λεμονιού.
Τρόφιμα με πηκτίνη
Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, η πηκτίνη βρίσκεται σχεδόν σε όλα τα φρούτα και τα λαχανικά, επειδή βρίσκεται στα κυτταρικά τοιχώματα όλων των πράσινων φυτών. Οι πλουσιότερες πηγές πηκτίνης βρίσκονται στις φλούδες των εσπεριδοειδών, όπως τα πορτοκάλια, τα λεμόνια, τα λάιμ, το γκρέιπφρουτ και το passionfruit.
Η ποσότητα της φυσικής πηκτίνης εξαρτάται από την ωριμότητα του φρούτου. Τα φρούτα που μόλις έχουν ωριμάσει έχουν την υψηλότερη περιεκτικότητα σε πηκτίνη και καθώς το φρούτο συνεχίζει να ωριμάζει, η πηκτίνη μειώνεται.
Μια μελέτη του Σεπτεμβρίου 1985 στο Journal of the American Dietetic Association διαπίστωσε ότι από τα μήλα, τα ροδάκινα, τις φράουλες και τα πορτοκάλια, τα πορτοκάλια περιείχαν την περισσότερη πηκτίνη. Η ίδια μελέτη διαπίστωσε ότι από τα φασολάκια, τα καρότα, τις ντομάτες και τις πατάτες, τα καρότα περιείχαν τη μεγαλύτερη ποσότητα πηκτίνης.