Χρησιμοποιώντας άσκηση για την αντιμετώπιση του θυμού, του άγχους, της θλίψης και του τραύματος δεν είναι η καλύτερη μακροπρόθεσμη λύση για την ψυχική υγεία. Image Credit: Jasmin Merdan/Moment/Gettyimages
Όλοι έχουμε ακούσει – και ίσως ακόμη και πιστεύουμε – αυτό το παλιό κλισέ, “η άσκηση είναι η θεραπεία μου”. Και είναι κατανοητό γιατί αυτή η φράση είναι τόσο ριζωμένη στο μυαλό μας.
Διαφήμιση
Βίντεο της ημέρας
Η άσκηση είναι μεγάλη για την ψυχική μας υγεία – δεν υπάρχει συζήτηση. Οι εγκέφαλοί μας παράγουν χημικές ουσίες αίσθησης καλών όταν δουλεύουμε, σύμφωνα με μια ανασκόπηση του Ιανουαρίου 2013 σε Brain Sciences, έτσι ώστε να έχει νόημα ότι το χτύπημα του γυμναστηρίου μπορεί να ενισχύσει τη διάθεσή μας, ως Αμερικανική Ψυχολογική Δεκεμβρίου 2011 Το άρθρο της σύνδεσης (APA) επισημαίνει.
Διαφήμιση
Έτσι, αν συμβαίνει αυτό, ο οποίος χρειάζεται έναν θεραπευτή όταν οι μακροχρόνιες προπονήσεις και οι προπονήσεις του HIIT μπορούν να κάνουν το μυαλό μας πιο ευτυχισμένο, ειδικά μετά από ένα επιχείρημα με ένα αγαπημένο ή doomscrolling στα κοινωνικά μέσα για πολύ καιρό.
Αλλά ενώ είναι συνηθισμένη πρακτική να χρησιμοποιούμε μια συνεδρία ιδρώτα για να αντιμετωπίσουμε το θυμό, το άγχος, τη θλίψη και το τραύμα, ίσως να μην είναι η καλύτερη μακροπρόθεσμη λύση για την καταπολέμηση αυτών των συναισθημάτων.
Διαφήμιση
Στην πραγματικότητα, μερικές φορές χρησιμοποιώντας άσκηση ως μηχανισμός αντιμετώπισης σας εμποδίζει να φτάσετε στη ρίζα του θέματος. Η άσκηση παροχών για την ψυχική υγεία δεν αποτελεί υποκατάστατο για την αναζήτηση επαγγελματικής βοήθειας.
Γιατί μερικές φορές η θεραπεία είναι απαραίτητη
Πολλοί επαγγελματίες ψυχικής υγείας, όπως η Stephanie Roth-Goldberg, LCSW-R, παραχωρήθηκαν, πιστεύουν ότι η φράση “άσκηση είναι η θεραπεία μου” για να είναι επιβλαβής.
Διαφήμιση
“Ενισχύει το στίγμα ότι η ανάγκη θεραπείας είναι κάπως αδυναμία και απορρίπτει τη θεραπευτική διαδικασία”, λέει η Morefit.eu.
Όταν πρόκειται για αγώνες ψυχικής υγείας, πολύ συχνά οι άνθρωποι παγιδεύονται με την πεποίθηση ότι έχουν την ικανότητα ή/και την υποχρέωση να το επεξεργαστούν μόνοι τους. Αυτό μπορεί να είναι όπου η υπερβολική άσκηση ως εργαλείο μπαίνει στο παιχνίδι.
“Η άσκηση δεν μπορεί να είναι ο μόνος μηχανισμός αντιμετώπισης”, λέει ο Roth-Goldberg. “Και δεν μπορεί να είναι ο μόνος τρόπος για να ρυθμίσετε συναισθηματικά, επειδή δεν έχετε πρόσβαση στην άσκηση όλη την ώρα. Μεταξύ άλλων, η θεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε προβλήματα που χρειάζεστε για να επεξεργαστείτε και να βρείτε άλλους μηχανισμούς αντιμετώπισης”.
Η βασική λήψη: η άσκηση είναι θεραπευτική, αλλά δεν είναι θεραπεία.
“Μπορεί να είναι θεραπευτικό να κάνουμε μπάνιο, μπορεί να είναι θεραπευτικό να μιλάμε με έναν φίλο, αλλά αυτό δεν είναι η διαδικασία της θεραπείας”, λέει ο Roth-Goldberg. “Η συγκέντρωση των πραγμάτων που είναι θεραπευτικά με τη θεραπεία είναι προβληματική.”
Η θεραπεία είναι διαφορετική στο ότι συμβαίνει έξω από το δικό σας κεφάλι, το οποίο είναι ευεργετικό με διάφορους τρόπους.
“Η ιδέα να έχετε ένα χώρο που είναι ασφαλής και επικύρωση και να φτάσετε για να επεξεργαστείτε τις δικές σας σκέψεις μειώνει την ντροπή”, λέει ο Roth-Goldberg. “Η μείωση της ντροπής είναι ένα τεράστιο μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας, επειδή συχνά η ντροπή διατηρείται με τη μορφή ενός μυστικού. Έτσι, λέγοντας κάτι δυνατά σε κάποιον σε ένα ασφαλές περιβάλλον είναι πραγματικά χρήσιμο”.
Βοηθά επίσης να έχετε κάποιον με εξωτερική προοπτική να σας βοηθήσει να αποκτήσετε συνειδητοποίηση – και να αλλάξετε – αρνητικά σκέψη ή πρότυπα συμπεριφοράς που δεν σας εξυπηρετούν. Στην αφήγηση της προσωπικής σας ιστορίας, ο θεραπευτής σας μπορεί να σας βοηθήσει να κάνετε συνδέσεις και να αναγνωρίσετε τις σκέψεις που διδάξατε, αλλά να μην πιστεύετε πλέον.
“Εάν θα μπορούσατε να αλλάξετε τα δικά σας σχέδια, δεν θα τα έχετε”, λέει ο Roth-Goldberg. “Δεν μπορείτε αναγκαστικά να εντοπίσετε ακόμη και το δικό σας είδος παραμορφωμένου τρόπου σκέψης χωρίς άλλο άτομο να αναπηδήσει τα πράγματα μακριά”.
Όταν η άσκηση γίνεται πρόβλημα
Εάν αισθάνεστε επιπλέον άγχος πρόσφατα (δεν είστε μόνοι), πώς το χειρίζεστε; Είναι σημαντικό να ελέγξετε και να βεβαιωθείτε ότι δεν είστε πολύ εξαρτημένοι από το σχήμα προπόνησης σας.
“Η άσκηση και η κίνηση είναι τόσο σημαντικές για την ψυχική υγεία”, λέει ο Kirstin Ritchie, NP, ψυχιατρικός νοσηλευτής και προπονητής, λέει ο Morefit.eu. “Παίζει τεράστιο ρόλο στην ικανότητά μας να αντιμετωπίσουμε το άγχος. Είναι όταν γίνεται εμμονή ότι γίνεται πρόβλημα”.
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή μεταξύ της υγιούς αντιμετώπισης και της εμμονής. Ο Ritchie λέει ότι πρέπει να δώσετε προσοχή σε αυτό που συμβαίνει όταν παίρνετε μια μέρα ανάπαυσης.
“Εάν δεν ασκείτε εκείνη την ημέρα, ρίχνει πραγματικά την ψυχική σας υγεία ή αν δεν μπορείτε να λειτουργήσετε και δημιουργεί άγχος ή επηρεάζει το φαγητό σας, λάβετε γνώση”, λέει. “Η αδυναμία να έχει μια μέρα ανάπαυσης ή να πάρει χρόνο μακριά από ένα άθλημα είναι μια μεγάλη κόκκινη σημαία.”
Ενώ δεν μπορείτε πραγματικά να πάρετε φυσικά εθισμένοι στην ντοπαμίνη και άλλες ενδορφίνες που δημιουργούνται από την άσκηση, μπορείτε να πάρετε αγκιστρωμένο στο συναίσθημα μετά την προπόνηση. Ο Ritchie λέει ότι είναι περισσότερο ένας εθισμός συμπεριφοράς – αλλά ένας εθισμός, παρ ‘όλα αυτά.
Και ο Roth-Goldberg συμφωνεί.
“Πολλές φορές, οι άνθρωποι θα πουν τα πράγματα όπως,” Ω, απλά πρέπει να πάω για ένα τρέξιμο “, το οποίο στη συνέχεια δημιουργεί μια ανθυγιεινή σχέση με την άσκηση επειδή το χρησιμοποιούμε αποκλειστικά για να ρυθμίσουμε συναισθηματικά”, λέει. “Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια εξάρτηση.”
Ο Ritchie λέει να προσέχει πότε η δραστηριότητα ανακούφισης του στρες γίνεται ο στρεσογόνος παράγοντας. Εάν αισθάνεται σαν να ψάχνετε για μια άσκηση “fix”, ίσως είναι καιρός να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.
“Μακροπρόθεσμα, διακινδυνεύετε την υπερβολική προπόνηση”, λέει ο Ritchie. “Ο φυσικός αντίκτυπος είναι μεγάλος, δεν θέλετε να εκπαιδεύσετε μέσω τραυματισμού και η ώθηση μέρα με τη μέρα μπορεί να οδηγήσει σε ακόμα περισσότερους αγώνες ψυχικής υγείας”.
Πότε να ζητήσετε βοήθεια
Εάν εξαρτάτε πάρα πολύ από την άσκηση, ο Ritchie λέει να ξεκινήσει με συνείδηση.
“Ρωτήστε τον εαυτό σας,” Γιατί ασκώ σήμερα; ” Και «τι θα συνέβαινε αν δεν ασκηθώ σήμερα;» Και αν η απάντηση είναι ότι θα ήταν δύσκολο, αλλά μπορεί να είναι αυτό που χρειάζεται το σώμα σας, στη συνέχεια να ξεκουραστεί “, λέει.
Εξηγεί ότι μια μέρα ανάπαυσης είναι σαν θεραπεία έκθεσης.
“Και αν αυτό από μόνο του είναι αδύνατο, τότε η συζήτηση σε έναν θεραπευτή είναι σημαντική. Επειδή δεν είναι ποτέ πραγματικά για την άσκηση. Υπάρχει ένα υποκείμενο πράγμα που συμβαίνει, είτε πρόκειται να ελέγξετε κάτι στη ζωή σας ή στο άγχος ή στην κατάθλιψη – Αυτά είναι μερικά πράγματα που πραγματικά πρέπει να εργαστείτε με έναν πιστοποιημένο θεραπευτή “, λέει.
Οι αθλητές μπορεί να μην είναι σε θέση να δουν τα προβλήματα που η άσκηση δημιουργεί στη ζωή τους, αλλά μπορεί να παρατηρήσετε μια εξάρτηση σε έναν αγαπημένο ή φίλο. Ο Roth-Goldberg λέει ότι ενώ είναι δύσκολο να το κάνετε, μην φοβάστε να το φέρετε.
“Ζούμε σε μια κουλτούρα ευεξίας, οπότε κάτι που είναι υγιές μπορεί να γίνει ανθυγιεινό γρήγορα”, λέει. “Νομίζω ότι η έκφραση της ανησυχίας είναι πάντα υγιής. Μιλήστε απαλά. Ζητήστε ερωτήσεις όπως:” Τι κάνετε όταν δεν ασκείτε; ” Για να προσπαθήσετε να τα εμπλακείτε σε μια συζήτηση αντί να πείτε σε κάποιον τη γνώμη σας. Ακόμη και αν δεν ακούσουμε, ή το άτομο αισθάνεται αμυντικό, φυτεύετε έναν σπόρο “.
Πώς να βρείτε πόρους ψυχικής υγείας
Τόσο ο Roth-Goldberg όσο και ο Ritchie κατανοούν τα εμπόδια στην εξεύρεση κατάλληλης φροντίδας ψυχικής υγείας. Τόσο η πρόσβαση όσο και η οικονομική προσιτότητα είναι τεράστια προβλήματα. Αλλά επειδή το μυαλό και το σώμα σας συνδέονται, είναι σημαντικό να δώσετε προτεραιότητα στην ψυχική σας υγεία.
Ο Roth-Goldberg προτείνει να εξερευνήσετε τις επιλογές του Προγράμματος Βοήθειας Εργαζομένων (EAP) μέσω της εργασίας σας και να αναζητήσετε επιλογές χαμηλής αμοιβής, όπως Open Path Collective και Inclusive Therapists. Επιπλέον, λέει ότι πολλά νοσοκομεία προσφέρουν ομάδες υποστήριξης για συγκεκριμένες συνθήκες και εμπειρίες ζωής. Ο Ritchie προτείνει επίσης την εξεύρεση κλινικών μέσω τοπικών κολλεγίων και πανεπιστημίων.
“Η αντιμετώπιση του μυαλού σας ή ενός διανοητικού προβλήματος με τον ίδιο τρόπο θα αντιμετωπίζαμε έναν σωματικό τραυματισμό είναι πραγματικά σημαντικό”, λέει ο Ritchie. “Πιστεύω πραγματικά ότι όλοι θα μπορούσαν να επωφεληθούν από τη θεραπεία. Θέλω να πω, όλοι έχουμε επισκέψεις ευεξίας με τους γιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας, οπότε γιατί να μην κάνουμε το ίδιο για την ψυχική σας υγεία και την ευημερία;”
Σχετική ανάγνωση
- 9 δωρεάν τρόποι βελτίωσης της ψυχικής σας ευημερίας
- Ο οδηγός βήμα προς βήμα για την εύρεση του σωστού θεραπευτή
- 8 ερωτήσεις για να ρωτήσετε έναν νέο θεραπευτή
- 9 τρόποι θεραπευτές ασκούν αυτο-φροντίδα για να υποστηρίξουν την ψυχική τους υγεία
Διαφήμιση