Η μεροληψία του βάρους είναι ένας καλύτερος όρος από την “Fatphobia” για τους ανθρώπους των διακρίσεων με υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία στην κουλτούρα μας.
Σε αυτό το άρθρο
- Μεροληψία βάρους που καθορίζεται
- Ιστορία
- Υπάρχοντα
- Πώς να γίνετε σύμμαχος
Fatphobia. Αντι-λιπαρά προκατάληψη. Αντι-λιπαρά. Μεγέθους. Μεροληψία βάρους. Αυτοί είναι διαφορετικοί όροι, αλλά έχουν ένα κοινό πράγμα: όλοι επικεντρώνονται στο στίγμα βάρους, στις πράξεις και τις πεποιθήσεις που εισάγουν διακρίσεις που στοχεύουν σε άτομα που έχουν υπέρβαρο ή παχυσαρκία.
Διαφήμιση
Βίντεο της ημέρας
Μπορεί να ακούσετε τη Fatphobia πιο συχνά, αλλά όροι που περιλαμβάνουν τη λέξη λίπη τείνουν να παράγουν διαμάχη.
“Προσωπικά προτιμώ τον όρο μεροληψία βάρους”, λέει ο Fatima Cody Stanford, MD, MPH, ιατρός της παχυσαρκίας στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασαχουσέτης και η Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στη Βοστώνη, η εκστρατεία της οποίας οδήγησε την Αμερικανική Ιατρική Ένωση (AMA) Από την ιστοσελίδα και τη βιβλιογραφία του το 2017. Μελέτες έχουν δείξει ότι στις ρυθμίσεις της υγειονομικής περίθαλψης, “η λέξη λίπη είναι πολύ φλεγμονώδη”.
Διαφήμιση
Πράγματι, οι όροι όπως η Fatphobia είναι αμφιλεγόμενοι, διότι μπορούν να υποδηλώνουν ότι η διάκριση κατά των λιπαρών είναι το αποτέλεσμα μιας φοβίας-μιας ανεξέλεγκτης ή ακούσιας φοβισμένης ψυχικής κατάστασης-όταν μαθαίνουν πραγματικά (και συχνά συνειδητές) πεποιθήσεις και συμπεριφορές, έγραψαν τον ακτιβιστή του λίπους Aubrey Γκόρντον τον Μάρτιο του 2021 για τον εαυτό του .
Διαφήμιση
Με αυτό κατά νου, εδώ είναι όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την προκατάληψη βάρους, συμπεριλαμβανομένης της ιστορίας, των καθοδικών επιπτώσεων και του τρόπου με τον οποίο μπορείτε να καταπολεμήσετε τη συμπεριφορά που εισάγει διακρίσεις, ανεξάρτητα από το μέγεθός σας.
Τι είναι η μεροληψία βάρους;
Η μεροληψία βάρους (ή ό, τι πολλοί άνθρωποι θεωρούν ως “fatphobia”) διαιωνίζει την πεποίθηση ότι οι άνθρωποι που έχουν υπέρβαρο ή παχυσαρκία είναι τεμπέλης, η έλλειψη θα έχει εξουσία και ακόμη και έχουν χαμηλά επίπεδα νοημοσύνης, λέει ο Δρ Stanford.
Διαφήμιση
Και η μεροληψία βάρους είναι κάτι περισσότερο από έναν όρο. Η έννοια είναι τόσο έντονη στον πολιτισμό μας ότι η διάκριση βάρους ψήνεται στην υποδομή της κοινωνίας – για παράδειγμα, καθισμάτων σε κινηματογράφους ή αεροπορικές εταιρείες που δεν έχουν σχεδιαστεί για να φιλοξενούν ανθρώπους με μεγαλύτερα σώματα, ρούχα που δεν ταιριάζουν σε ορισμένους ανθρώπους και, στην ιατρική πεδίο, εσώρουχα και πίνακες εξετάσεων που δεν είναι προσβάσιμα σε άτομα όλων των μεγεθών.
“Είναι όλα τόσο αποθετικά, και θέτει σε κίνδυνο τόσο τη σωματική όσο και την ψυχική υγεία εκείνων που έχουν υπερβολικό βάρος ή [παχυσαρκία]”, λέει ο Δρ Stanford.
4 τρόποι χρήσης της αυτοσυγκέντρωσης για την καταπολέμηση μιας αρνητικής αυτο-εικόνας
Byjaime Osnato
Εδώ σημαίνει πραγματικά η φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο και γιατί μας ωφελεί όλους
Byjustin Cascio
Πώς να βρείτε ένα γυμναστήριο που είναι θετικό στο σώμα και χωρίς αποκλεισμούς
μπαστούνι
Η ιστορία της μεροληψίας βάρους
Η μεροληψία βάρους είναι ένα σχετικά νέο πολιτιστικό φαινόμενο: μόλις πριν από 200 χρόνια, το υπερβολικό βάρος ήταν ένα σημάδι ευημερίας, λέει ο Δρ Stanford. (Δεν είναι τυχαίο ότι οι καλλιτέχνες Rembrandt και Rubens απεικόνιζαν την ιδανική γυναίκα ως έντονη και στρογγυλή.)
Αλλά αυτό άρχισε να αλλάζει στα μέσα του 18ου αιώνα κατά τη διάρκεια της άνοδος του εμπορίου των σκλάβων, όταν αποικίζονταν οι Ευρωπαίοι οπλισμένοι και το χρώμα του δέρματος εναντίον των Αφρικανών υποστηρίζοντας ότι ένα λεπτό, το λευκό σώμα είναι ενδεικτικό του αυτοέλεγχου και, συνεπώς, της φυλετικής υπεροχής , Η Sabrina Strings, PhD, κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Irvine, δήλωσε στο NPR τον Ιούλιο του 2020. Στην πραγματικότητα, η μεροληψία βάρους και ο ρατσισμός παραμένουν βαθιά αλληλένδετες μέχρι σήμερα.
Αυτό το μεταβαλλόμενο φυσικό ιδεώδες ενισχύθηκε και πάλι όταν, στη δεκαετία του 1890, ο Αμερικανός καλλιτέχνης Charles Dana Gibson επέστησε πρώτα εικόνες από ψηλές, λεπτές γυναίκες-αυτό που ήρθε να αναφέρεται ως “Gibson Girl”.
Η άνοδος του flapper της δεκαετίας του 1920 αντανακλούσε περαιτέρω αυτή τη μετατόπιση προς έναν νέο ιδανικό τύπο σώματος, ο οποίος τελικά στερεοποιήθηκε με την άνοδο του μοντέλου Waif-λεπτό Twiggy στη δεκαετία του 1960, λέει ο Δρ Stanford.
“Είδαμε πραγματικά μοντέλα όπως το Twiggy που επαινείται για το πόσο μικρά και άπαχο ήταν, και έγινε ένα σημάδι ομορφιάς”, λέει. “Σήμερα, βλέπουμε περισσότερη μεροληψία βάρους σε χώρες υψηλού εισοδήματος, όπως οι ΗΠΑ, σε αντίθεση με τις χώρες χαμηλού εισοδήματος, όπου ένα υψηλό βάρος θεωρείται ως ένδειξη πλούτου”.
Η προκατάληψη του βάρους ενάντια στο βάρος προέκυψε επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1960, όταν οι αυτο-αναγνωρισμένες μαύρες γυναίκες υπερασπίστηκαν το κίνημα θετικότητας του σώματος για να δημιουργήσουν ένα ασφαλές χώρο για περιθωριοποιημένα σώματα, σύμφωνα με το κρατικό πανεπιστήμιο του Οχάιο.
Το 1969, ο συγγραφέας Lew Louderbach δημοσίευσε ένα άρθρο στο Saturday Evening Post σχετικά με τον πολιτισμό αντι-λιπαρά της Αμερικής, σύμφωνα με την Εθνική Ένωση για να προωθήσει την αποδοχή λίπους (NAAFA). Αργότερα εκείνο το έτος, αυτός και μια ομάδα ομοϊδεάτων ίδρυσαν την Εθνική Ένωση για να βοηθήσουν τους Fat Americans (σήμερα, το NAAFA).
Η δεκαετία του 1970 είδε τη δημιουργία του Fat Underground, το οποίο κήρυξε την κουλτούρα της διατροφής τον εχθρό και ζήτησε “ίσα δικαιώματα για τους λιπαρούς ανθρώπους σε όλους τους τομείς της ζωής”, σύμφωνα με το Naafa.
Μέχρι τη δεκαετία του 1990, οι ακτιβιστές λίπους διαμαρτύρονται μπροστά από τον Λευκό Οίκο και μιλούσαν έξω σε πίνακες μηνυμάτων στο Διαδίκτυο και αίθουσες συνομιλίας. Καθώς τα κοινωνικά μέσα εξαπλώθηκαν, μια νέα γενιά τεχνολογικών-καταλαβαίνω Instagrammers διέδωσαν τα μηνύματα της θετικότητας του σώματος και της ουδετερότητας.
Για παράδειγμα, οι μαύροι επιρροές και οι υποστηρικτές – όπως η Leah Vernon και η Stephanie Yeboah – έχουν ωθήσει τον λόγο γύρω από την πολιτική του σώματος καθ ‘όλη τη διάρκεια των δεκαετιών για να συμπεριλάβει τη διασταύρωση της φυλής, του φύλου, του μεγέθους και του λευκού προνόμιο, σύμφωνα με ένα κεφάλαιο του Pluralistic Οι αγώνες στο φύλο, τη σεξουαλικότητα και την αποικιοκρατία δημοσιεύθηκαν online τον Σεπτέμβριο του 2020.
Και τον Ιούνιο του 2013, η ΑΜΑ ψήφισε να αναγνωρίσει την παχυσαρκία ως ασθένεια που απαιτεί προσπάθειες θεραπείας και πρόληψης.
“Αυτό ήταν κρίσιμο για την προώθηση της ένταξης και της καταπολέμησης της μεροληψίας του βάρους, επειδή αναγνώρισε ότι η παχυσαρκία δεν οφείλεται πάντοτε στην κατανάλωση πάρα πολλών θερμίδων”, λέει ο Δρ Stanford. “Τα άτομα με παχυσαρκία έχουν εξασθενήσει μεταβολικές οδούς και οι εγκέφαλοί τους στέλνουν διαταραγμένη σηματοδότηση για πείνα και πληρότητα. Γι ‘αυτό δεν είναι τόσο απλό όσο απλά λένε στους ασθενείς να παρακολουθούν τι τρώνε και ασκούν”.
Οι επιδράσεις της μεροληψίας βάρους
Ακόμα, μόνο και μόνο επειδή οι ακτιβιστές λίπους ήταν σκληροί στη δουλειά για περισσότερο από μισή δεκαετία δεν σημαίνει ότι η μεροληψία βάρους δεν είναι ακόμα ζωντανή και καλά. Ακολουθούν μερικοί από τους τρόπους με τους οποίους η διάκριση βάρους παίζει στην καθημερινή ζωή:
1. Μπορεί να οδηγήσει σε αποτρεπτική ιατρική περίθαλψη ή να αποθαρρύνει τους ανθρώπους να αναζητήσουν φροντίδα στην πρώτη θέση
Τα άτομα με παχυσαρκία συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρό στιγματισμό από τους γιατρούς, γεγονός που τους αποθαρρύνει από τη βοήθεια βοήθειας, λέει ο Δρ Stanford.
“Στην ιατρική σχολή, διδάσκουμε για θερμίδες, διατροφή και άσκηση, αλλά δεν διδάσκουμε τίποτα για το πώς ο εγκέφαλος ρυθμίζει το βάρος και τις διαφορετικές οδούς του εγκεφάλου που ρυθμίζουν την πρόσληψη τροφής”, λέει ο Δρ Stanford. “Ως αποτέλεσμα, οι περισσότεροι γιατροί εξακολουθούν να βλέπουν την παχυσαρκία ως επιλογή τρόπου ζωής – κάτι που συμβαίνει επειδή οι ασθενείς είναι« τεμπέλης »και δεν έχουν« δοκιμαστεί αρκετά σκληρά ». Αλλά η αλήθεια είναι ότι η παχυσαρκία είναι μια ασθένεια. ”
Λόγω αυτής της υπόθεσης, οι γιατροί μπορούν να κατηγορήσουν τους ανθρώπους επειδή δεν χάνουν βάρος για να αναλάβουν την υγεία τους (όταν, στην πραγματικότητα, τα συμπτώματα των ανθρώπων μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με το βάρος τους). Αυτό με τη σειρά του μπορεί να ζητήσει από τους ανθρώπους να κατηγορούν τους εαυτούς τους για τα δεινά τους, διαιωνίζοντας έτσι έναν φαύλο κύκλο που δημιουργεί ακόμα περισσότερη προκατάληψη και στίγμα.
“Είναι σπασμωδικό ότι οι άνθρωποι με πολύ σοβαρή παχυσαρκία συχνά δεν αναζητούν ιατρική περίθαλψη επειδή ανησυχούν ότι ο γιατρός τους θα τους βάλει κατηγορηματικά και θα τους κάνει να αισθάνονται ακόμα χειρότερα”, λέει ο Δρ Stanford.
Και η μεροληψία βάρους στην υγειονομική περίθαλψη μπορεί να είναι θανατηφόρα. Υπόθεση: Ένα άρθρο του Φεβρουαρίου 2019 στο JAMA αφηγείται την ιστορία της Ellen Maud Bennett, ενός 64χρονου σχεδιαστή κοστουμιών που πέθανε από προχωρημένο καρκίνο τον Μάιο του 2018. χρόνια από τους γιατρούς που τους κατηγόρησαν για το βάρος της.
Η επιθυμία της, σύμφωνα με το νεκρολογία της; “Ότι οι γυναίκες μεγέθους κάνουν [τους θανάτους τους], υποστηρίζοντας έντονα την υγεία τους και δεν δέχονται ότι το λίπος είναι το μόνο σχετικό ζήτημα υγείας”.
Υπόδειξη
Συγκεκριμένα, η αναζήτηση ενός ιατρικού παροχέα μεγέθους μπορεί να σας βοηθήσει να αποκτήσετε πρόσβαση σε καλύτερη φροντίδα εάν αισθάνεστε ότι απορρίπτεται από τον τρέχοντα γιατρό σας.
2. Μπορεί να ενθαρρύνει επικίνδυνες συμπεριφορές διατροφής
Η μεροληψία βάρους είναι επίσης παρούσα σε έναν άλλο σημαντικό τομέα: διατροφή, λέει ο Colleen Tewksbury, PhD, MPH, RDN, εκπρόσωπος της Ακαδημίας Διατροφής και Διαιτολογίας και ανώτερος ερευνητής της Ιατρικής Σχολής Perelman στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας.
Μια μελέτη του Αυγούστου 2021 στο Διεθνές Εφημερίδα της Περιβαλλοντικής Έρευνας και της Δημόσιας Υγείας έψαξε πάνω από 600 διαιτολόγους και φοιτητές διατροφής και διαπίστωσε ότι πολλοί έδειξαν μεροληψία βάρους.
“Είναι αφορά, διότι αν οι ασθενείς με παχυσαρκία εκτίθενται σε αυτό, τότε μπορεί να αποφύγουν την παροχή συμβουλών στη διατροφή εξ ολοκλήρου και να συμμετάσχουν σε ανθυγιεινές συμπεριφορές διατροφής όπως ο σοβαρός περιορισμός των τροφίμων ή/και η διατροφή”, λέει ο Tewksbury.
Αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο ο Δρ Stanford άσκησε πίεση στην AMA για να υιοθετήσει ένα ψήφισμα το 2017 που ενέκρινε τη χρήση της πρώτης γλώσσας (όπως «άτομα με παχυσαρκία» ή «άτομα που επηρεάζονται από την παχυσαρκία» και όχι από τους παχύσαρκους ανθρώπους).
Το ψήφισμα προέτρεψε επίσης τους παρόχους να αποφύγουν τη χρήση στιγματιστικών όρων, όπως “ανθυγιεινό βάρος”, “παχύσαρκοι”, “νοσηρά παχύσαρκοι” και “λίπος” και δεσμεύθηκαν να εκπαιδεύσουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης σχετικά με τη σημασία του εξοπλισμού των εγκαταστάσεων υγειονομικής περίθαλψης με επίπλων με σωστά μεγέθους , ιατρικός εξοπλισμός και εσώρουχα για άτομα όλων των μεγεθών.
“Ακόμη και αν μετακινηθείτε στον κόσμο με λεπτό προνόμιο, μπορείτε να υποστηρίξετε τα ίδια ακριβώς καταλύματα για να είναι διαθέσιμα σε όλους”.
Πώς να γίνετε σύμμαχος
Ο αγώνας κατά της μεροληψίας βάρους συνεχίζεται. Δείτε πώς μπορείτε να συμμετάσχετε:
1. Καλέστε μεροληψία βάρους
Μπορείτε να ορκιστείτε από το αγαπημένο σας κατάστημα ειδών ένδυσης ή εστιατόριο, αλλά αν δεν μεταφέρουν επιλογές συν-μεγέθους ή προσφέρετε προσβάσιμα καθίσματα, ενημερώστε τους ότι δεν συμφωνείτε με αυτό, λέει ο Lore McSpadden-Walker, ένας εκπαιδευτής και ιδρυτής γυμναστικής και ιδρυτής της θετικής κίνησης δύναμης.
“Ακόμα κι αν μετακινηθείτε στον κόσμο με λεπτό προνόμιο – μπορείτε να βρείτε ρούχα που σας ταιριάζουν στα καταστήματα και μπορείτε άνετα να καθίσετε σε ένα κάθισμα αεροπλάνου – μπορείτε να υποστηρίξετε τα ίδια καταλύματα για να είναι διαθέσιμα σε όλους”, λένε.
2. Ερώτηση τη δική σας προκατάληψη
Οι πιθανότητες είναι ότι έχετε μεροληψία βάρους, ακόμα κι αν δεν το συνειδητοποιήσετε, λέει ο Δρ Stanford – τελικά, είναι δύσκολο να μην ενσωματώσετε μια ιδέα που έχετε αντιμετωπίσει καθ ‘όλη τη διάρκεια της ζωής σας, ανεξάρτητα από το μέγεθός σας.
Για παράδειγμα, αν κοιτάξετε σε έναν καθρέφτη και πιστεύετε ότι τα χέρια σας φαίνονται λιπαρά ή αισθάνεστε αναστατωμένα για τις λαβές αγάπης σας, αφιερώστε χρόνο για να σκεφτείτε γιατί λέει ο McSpadden-Walker.
“Δεν λειτουργεί για να προσπαθήσει απλώς να σπρώξει αυτά τα συναισθήματα μακριά”, λένε. “Θέλετε να εξερευνήσετε γιατί αισθάνεστε τόσο κρίσιμοι: είναι επειδή φοβάσαι τη γήρανση; Έχετε άλλους τομείς της ζωής όπου δεν αισθάνεστε ενδυναμωμένοι;”
Είναι σκληρή δουλειά, αλλά είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορείτε να προωθήσετε και τελικά να κατακτήσετε τη δική σας “λιποβία” ή αντι-λιπαρά προκατάληψη.
Πώς να αρχίσετε να αντιμετωπίζετε τη δική σας μεροληψία βάρους
Ο Δρ Στάνφορντ συνιστά να λαμβάνουν ο καθένας τη δοκιμασία έμμεσης βάρους (W-IAT), μια ηλεκτρονική δοκιμή που συχνά αποκαλύπτει μια αυτόματη προτίμηση για άτομα με λεπτότερα σώματα (απαιτεί να είστε σε θέση να διακρίνετε μεταξύ των προσώπων ανθρώπων με παχυσαρκία και ανθρώπους που είναι λεπτοί).
“Είναι πολύ σημαντικό επειδή πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι δεν έχουν μεροληψία βάρους, αλλά όταν παίρνουν το τεστ, συνειδητοποιούν τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις τους για ανθρώπους που έχουν παχυσαρκία”, λέει. “Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά αρχίζουν να παρουσιάζουν προκατάληψη [κατά] των ατόμων με παχυσαρκία ήδη από την ηλικία των 3 ετών. Πρέπει να εργαστείτε στον εαυτό σας προτού να αρχίσετε να εργάζεστε σε άλλους. ”
3. Παρακολουθήστε τη γλώσσα σας
“Ήμουν τόσο άσχημα στο δείπνο χθες το βράδυ.”
“Πρέπει να πάω στο γυμναστήριο για να δουλέψω από το Σαββατοκύριακο.”
“Φαίνεσαι τόσο καταπληκτικό. Χάσατε βάρος;”
Εάν έχετε πει κάποια από αυτές ή παρόμοιες φράσεις, έχετε στείλει ένα σαφές μήνυμα σε οικογένεια, φίλους και συναδέλφους με παχυσαρκία: κάνω το καλύτερό μου για να μην είμαι σαν εσένα.
“Μπορεί να είναι κάτι τόσο απλό όσο η παρακολούθηση τηλεόρασης με τους άλλους και σχολιάζοντας ότι ένα άπαχο άτομο φαίνεται πανέμορφο σε αυτό το φόρεμα”, λέει ο Δρ Stanford. “Εάν είστε άτομο με παχυσαρκία, το ανυποψίαστο μήνυμα είναι ότι δεν είστε εκτιμημένοι ή επιθυμητές.”
4. Τοποθετήστε τις συνήθειες των μέσων ενημέρωσης
Εάν έχετε χρησιμοποιήσει ποτέ μια εφαρμογή επεξεργασίας φωτογραφιών για να σας αδυνατεί για μια φωτογραφία Instagram ή δημοσιεύτηκε υπερήφανες φωτογραφίες του έξι πακέτων κοιλιακών σας σε ένα μπικίνι, τότε προωθείτε την προκατάληψη βάρους, λέει ο McSpadden-Walker.
Αντ ‘αυτού, ακολουθήστε τους θετικούς λίπους επηρεαστές (όπως το Lizzo ή το Megan Jayne Crabbe) για να σας βοηθήσουν να αισθανθείτε πιο άνετα με τη φυσικότητα των ανθρώπων με παχυσαρκία.
Ο McSpadden-Walker συνιστά επίσης δύο βιβλία για να σας βοηθήσουν να συνειδητοποιήσετε και να ξεπεράσετε τη μεροληψία βάρους: Fat-Talk Nation από την Susan Greenhalgh και το Το σώμα δεν είναι συγγνώμη από τη Sonya Renee Taylor.
Διαφήμιση